Προέλευση ονομασίας
Ο Άγγλος χημικός και φυσικός, Sir Humphry Davy, χρησιμοποίησε την ηλεκτρόλυση για να εξαγάγει νέα χημικά στοιχεία όπως το κάλιο, το νάτριο, το μαγνήσιο και άλλα. Διαπίστωσε επίσης ότι η ηλεκτρόλυση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην εξαγωγή ενός νέου μετάλλου από τον αλουνίτη. Ο Άγγλος χημικός ονόμασε αυτό το νέο μέταλλο αλουμίνιο (alumen), το οποίο στα λατινικά σημαίνει πικρό άλας.
Η ανακάλυψη του Βωξίτη
Στη Νότια Γαλλία ανακαλύφθηκαν αποθέματα κόκκινων πετρωμάτων από τον γεωλόγο Pierre Berthier. Αυτοί οι βράχοι, που πήραν το όνομα τους από την περιοχή Les Baux που βρέθηκαν, εξορύχθηκαν και στη συνέχεια αφαιρέθηκαν τα υγρά από τα μεταλλεύματα, αφήνοντας πίσω μια λευκή σκόνη που ονομάζεται αλουμίνα. Ο βωξίτης αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως η κύρια πρώτη ύλη για την παραγωγή αλουμινίου.
Το στοιχείο ανακαλύφθηκε
Μετά το έργο του Sir Humphry Davy, ο Δανός χημικός Hans Christian Orsted ήταν ο πρώτος που παρήγαγε επιτυχώς μικρές ποσότητες αλουμινίου με την χρήση χλωριδίου του αλουμινίου και αμάλγαμα κάλιου, ένα κράμα δηλαδή ποτάσας και ψευδαργύρου.
Το πιο πολύτιμο μέταλλο
Ο Γάλλος χημικός Henri Sainte-Claire Deville βελτίωσε τις μεθόδους παραγωγής αλουμινίου και έτσι το μέταλλο μπόρεσε να διατεθεί ελεύθερα. Με χρώμα ασημένιο, ελαφρύ και ακριβό, το αλουμίνιο θεωρείτο το πιο πολύτιμο μέταλλο στον κόσμο, καθώς χρησιμοποιόταν για την κατασκευή κοσμημάτων και τέχνη. Τα πρώτα γνωστά αντικείμενα από αλουμίνιο ήταν μετάλλια με ανάγλυφα του Ναπολέοντα ΙΙΙ της Γαλλίας, καθώς και σε σκεύη που προορίζονταν μόνο για τους πιο εκλεκτούς του καλεσμένους.
Η διαδικασία τήξης που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα
H διαδικασία τήξης Hall-Heroult, παραγωγής αλουμινίου μέσω της ηλεκτρόλυσης διαλύματος αλουμίνας, εφευρέθηκε ταυτόχρονα και ανεξάρτητα τόσο από τον Γάλλο μηχανικό Paul Heroult, όσο και από τον Αμερικανό μαθητή Charles Hall, όπου χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.
Η μέθοδος τελειοποιείται
Ο Karl Joseph Bayer, ένας Αυστριακός χημικός επινόησε μια φτηνή και εφικτή μέθοδο παραγωγής αλουμίνας, θερμαίνοντας βωξίτη σε ένα αλκαλικό διάλυμα. Το αλουμίνιο διαλύθηκε στο αλκαλικό διάλυμα, αποδίδοντας υψηλότερες συγκεντρώσεις και παραγωγές αλουμίνας. Συνδυασμένη με τη διαδικασία Hall-Heroult, η διαδικασία Bayer χρησιμοποιείται ακόμα σήμερα.
Οι πρώτες βιομηχανικές χρήσεις
Με τη δημιουργία βιομηχανικής παραγωγής αλουμινίου, νέοι τρόποι χρήσης του ελαφριού μετάλλου άρχισαν να εμφανίζονται. Το 1891 ο Alfred Nobel δημιούργησε το πρώτο επιβατικό σκάφος, Le Migron, στην Ελβετία. Τρία χρόνια αργότερα, ο J. P. Morgan έφτιαξε τα πρώτα ελαφριά επιβατικά τρένα με καθίσματα αλουμινίου για τον σταθμό American Railway στη Νέα Υόρκη. Σε μια έκθεση του 1899 στο Βερολίνο, ο Karl Benz παρουσίασε το πρώτο αυτοκίνητο σπορ με πλαίσια αλουμινίου.
Το αλουμίνιο και η αεροπορία
Ο Γερμανός επιστήμονας Alfred Wilm δημιούργησε το ντουραλουμίνιο προσθέτοντας χαλκό, μαγνήσιο και μαγγάνιο στο αλουμίνιο. Αυτό το έκανε πολύ πιο δυνατό, σκληρό και ελαστικό, αλλά το κράτησε εξίσου ελαφρύ. Από τότε, το αλουμίνιο έγινε το προτιμότερο μέταλλο για την αεροπορία με το πρώτο αεροπλάνο αλουμινίου το Junkers J 1, να κατασκευάζεται το 1915.
Σοκολάτα σε αλουμινόχαρτο
Η Ελβετική εταιρεία σοκολάτας Tobler, ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε αλουμινόχαρτο για τη συσκευασία σοκολάτας. Η διάσημη τριγωνική σοκολάτα Toblerone, είναι και σήμερα τυλιγμένη σε αλουμινόχαρτο βοηθώντας στην διατήρηση της υγρασίας της.
Το διάσημο Empire State Building
Με το αλουμίνιο να χρησιμοποιείται ευρέως σε όλη την αεροπορία, την αυτοκινητοβιομηχανία και τη ναυπηγική βιομηχανία, ήταν θέμα χρόνου να χρησιμοποιηθεί και στην αρχιτεκτονική. Το Empire State Building στη Νέα Υόρκη, έγινε το πρώτο κτίριο με εκτεταμένη χρήση αλουμινίου τόσο στην κατασκευή του όσο και στο εσωτερικό του. Ένα από τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του κτιρίου, είναι μια τοιχογραφία στην οροφή και στους τοίχους του λόμπι, που έγινε από αλουμίνιο και χρυσό 23 καρατίων.
Το πρώτο κτίριο από αλουμίνιο
Το 1952 ολοκληρώθηκε η κατασκευή των κεντρικών γραφείων των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη που αποτελείτο από 30 ορόφους. Αυτό ήταν το πρώτο κτίριο στον κόσμο που διέθετε πρόσοψη από γυαλί και αλουμίνιο.
Η μεταφορά στο διάστημα
Η ΕΣΣΔ ξεκίνησε τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο σε τροχιά που ήταν φτιαγμένος από δύο ημισφαίρια κύτη που ενώνονταν μεταξύ τους. Τα κύτη κατασκευάστηκαν εξ’ ολοκλήρου από αλουμίνιο, ανοίγοντας το δρόμο στο μέταλλο να επεκταθεί και στην αεροδιαστημική μηχανική.
Τα πρώτα αλουμινένια τενεκεδάκια
Οι εταιρίες Kaiser Aluminium και Coors ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν αλουμίνιο για την κατασκευή δοχείων αλουμινίου. Το πρώτο ποτό που πωλήθηκε σε τενεκεδάκι ήταν η μπύρα καθώς το 1967 είχε γίνει το πλέον καταλληλότερο βιομηχανικό σκεύασμα με την Coca-Cola και την Pepsi να μετατρέπουν τα δοχεία τους σε δοχεία αλουμινίου. Η εταιρεία κατασκευής δοχείων αλουμινίου, Coors, άρχισε να συλλέγει για ανακύκλωση τα αλουμινένια τενεκεδάκια σχεδόν μόλις μετά την επινόηση τους.
Boeing 747
Το πρώτο επιβατικό αεροσκάφος στον κόσμο, ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση από τη Νέα Υόρκη προς το Λονδίνο για την εταιρία Pan American World Airways. Το Boeing 747 μπορεί να μεταφέρει έως και 660 επιβάτες ενώ χρειάζονται πάνω από 66 τόνους αλουμινίου για την κατασκευή του.
Αλουμίνιο στο χρηματιστήριο
Με την αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση και οικονομικότερη παραγωγή του αλουμινίου, το μέταλλο εισήλθε στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, το παλαιότερο χρηματιστήριο στον κόσμο. Από τότε, η τιμή του αλουμινίου κυμαίνεται με βάση τις συναλλαγές στο LME.
Διεθνής Διαστημικός Σταθμός
Ο μεγαλύτερος τεχνητός δορυφόρος του πλανήτη μας, εκτοξεύτηκε στην τροχιά της Γης από τον Διεθνές Διαστημικό Σταθμό. Ένα μεγάλο μέρος του διαστημικού σταθμού ήταν κατασκευασμένο από κράματα αλουμινίου.
Το μέλλον
Με τις ατελείωτες χρήσεις του, το αλουμίνιο έχει πλέον γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Έχει φέρει επανάσταση σε κάθε είδους βιομηχανία που χρησιμοποιείται, καθώς πολλές από τις μελλοντικές του δυνατότητες, δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί.
Από διαστημικούς σταθμούς, έως καθημερινά αντικείμενα όπως τα smartphone μας, το αλουμίνιο βοήθησε στη διαμόρφωση του κόσμου γύρω μας, προσφέροντας απεριόριστη δημιουργικότητα ιδιαίτερα στους τομείς της αρχιτεκτονικής και της μηχανικής. Το μέλλον του αλουμινίου είναι πιο λαμπρό από ποτέ αφού είναι καταπληκτικά ανθεκτικό και εύκολα ανακυκλώσιμο. Δεν έχουμε ακόμη δει τις πλήρεις δυνατότητές του.
